در اوستا ، وندیداد ، فرگرد 16 بند 16 – 18 مجازات مردانی که با همسران خود در زمان عادت ماهانه نزدیکی میکنند را بیان میکند: زرتشت از اهورامزدا پرسید: 

چهارمین بار که او با زن دشتان ، دشتان مرزی کند ، اگر تن زن را از زیر جامه بفشارد، اگر ران زن ناپاک او را بفشارد ، پادافره ی گناهش چیست؟

اهورامزدا پاسخ داد : نود تازیانه با اسپهه اشترا ، نود تازیانه با سروشو چرن ، پادافره ی گناه است.

و در بند 17 آمده است این شخص که با زن خود در زمان عادت ماهانه نزدیکی می کند، گناهش مثل کسی است که بدن مرده ی پسر خویش را به آتش بکشاند. در بند 18 ، اهورامزدا به زرتشت میگوید:

همه ی این گونه گناهکاران که دروج به پیکرشان راه یافته است، خوارشمرندگان " داد " اند و همه خوارشمرندگان " داد " سرکشان در برابر آفریدگار اند و همه ی سرکشان در برابر آفریدگار ، نا اشاون اند و پادافره ی هر نااشاونی مرگ است.

نگاه کنید به :

اوستا ، گزارش دکتر دوستخواه ، انتشارات مروارید ، تهران ، چاپ شانزدهم ، نسخه انجمن زرتشتیان آلمان ، ج 2 ص 839

وندیداد ، پژوهش ژام دارمستتر ، ناشر دنیای کتاب ، تهران ، 1384 هـ ش ، صفحه 241