امروزه رهبران دین زرتشتی مدعی هستند که در آیین زرتشتی باید و نباید وجود ندارد . بلکه ملاک در عمل ، نظر دانشمندان است . گرچه این نظریه خلاف تاریخ و باورهای چندهزار ساله ی دین زرتشتی است. و یقیناً سخنی « خود در آورده » و جعلی است . اما فرض را بر همین سخن موبدان امروزی میگیریم . و در پایان به این نتیجه خواهیم رسید که بر اساس همین گفتار ، دین زرتشتی منعی بر ازدواج با محارم ندارد .

برای نمونه گفتار موبد کورش نیکنام : 

پاسخ موبد کورش نیکنام :

تصویری از پرسش و پاسخ : اینجا و اینجا 

موبد کورش نیکنام به صراحت میگویند که در دین زرتشتی هیچ باید و نبایدی وجود ندارد . هیچ منعی از سوی دین زرتشتی در زندگی انسان وجود ندارد . فقط می افزایند که انسان دانش بشری و خرد جمعی را هم درنظر بگیرد خوب است . همین !

گرچه این نوع طرز تفکر دقیقاً خلاف آموزه های دین زرتشتی است . هم در متن گاتها و هم در سایر نسکهای اوستا خداوند برای بشر تعیین تکلیف میکند . دستورات و جزئی و ... را به صورت حکم یا دستور ارائه میکند و از این قبیل . اما فرض را در این میگیریم که این سخن ِ از خود در آورده ی موبد نیکنام صحیح باشد . در این صورت :

اگر کسی خواست با خواهر یا مادرش ارزدواج کند ، دین زرتشتی « نباید » به او نمیگوید .

دین زرتشتی هیچ گاه او را منع نمی کند .

یعنی دین زرتشتی به ذات خود هیچ منعی بر این مسئله ندارد . چون « نباید » و « باید » به گفته ی موبد نیکنام جایی در اندیشه ی دین زرتشتی ندارد . نهایتاً و در بهترین حالت نظرات دانش پژوهان یا خرد جمعی را در نظر می گیرند . اگر آنان موافق بودند ، فبها ! اگر مخالف بودند ، خوب است که انسان به حرف دانش پژوهان گوش کند . لیکن دین زرتشتی باز هم عکس العمل خاصی در مقابل این رفتار نشان نخواهد داد ! ( چون باید و باید ِ دینی در آن وجود خارجی ندارد )