ما در این نوشتار ، جایگاه وندیداد اوستا در دین زرتشتی  را روشن خواهیم کرد . تا افشا کنیم خیانت کسانی را که تلاش می کنند  کتاب وندیداد را از اوستا حذف کنند . و این سانسور ( و حذف وندیداد از اوستا )  به این خاطر است که رسوایی های تاریخ و باورهای دین زرتشتی کمتر به گوش جهانیان برسد .  

وندیداد یکی از اصلی ترین بخشهای اوستا است که همواره پژوهشگران برای درک عقائد و باورهای دین زرتشتی بدان مراجعه میکردند .

یان ریپکا میگوید :

« ویدودات‏ ( وندیداد ) شامل بسیارى جزئیات تاریخى و فرهنگى است که به وسیله آن مى‏ توان زندگى جامعه مزدیسنا و اخلاق و اعتقادات و خرافات غالبا شگفت آن را عمیقا بررسى کرد. »

یان ریپکا ؛ تاریخ ادبیات ایران از دوران باتان تا قاجاریه ، صفحه 30 ، انتشارات علمى و فرهنگى‏ ، تهران‏ ، چاپ اول

گرانتوسکی میگوید : 

« منبع اصلى بررسى وضع ایران باستان اوستاست‏ . »

« آنچه از اوستاى باستانى حفظ شده به بخش‏هاى مهمى‏ تقسیم گردیده است. مهمترین آنها یسنا (قربانى، دعا)، یشت‏ها (نیایش و سرودهاى خدائى)، وندیداد (قانون ضد دیوها) است. »

تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز ، نویسنده: گرانتوسکى / ترجمه: کیخسرو کشاورزى‏ ، ناشر: انتشارات پویش‏ ، تهران‏ ، 1359 هـ ش ، چاپ اول‏ ، صفحه 63 – 64

استاد پورداود بزرگترین اوستاپژوه ایران میگوید :

«بنا به دینکرد نسک نوزدهم اوستای ساسانیان بود . بنا به شرحی که دینکرد از وندیداد می دهد این نسک تماماً به ما رسیده است »

ایشان می افزاید :

« آن قسمتی از اوستــــــا که مخصوصاً مقدس شمرده می شد و در جـــزو ادعیه و نماز و ستایش بود و محل احتیاج روزانه مردم بود و موبدان ، محفــــوظ تر ماند تا از قسمت هایی که کمتـــر طرف احتیاج بوده است . »

پورداود : گاتها ، کهن ترین بخش اوستا ، انتشارات اساطیر ، تهران ،  چاپ اول ، 1378 هـ ش ، صفحه 75

سرپرسی سایکس در کتاب « تاریخ ایران » میگوید :

کتاب وندیداد یگانه قسمتی از اوستا است که به صورت کامل باقی مانده است . ‏

سرپرسى سایکس ، تاریخ ایران ، ج 1 ص 138 ، ترجمه سید محمد تقى فخر داعى گیلانى‏ ، انتشارات افسون‏ ، تهران‏ ، چاپ هفتم‏

استاد حسن پیرنیا ( از بزرگترین پژوهشگران عرصه تاریخ ایران ) در کتاب « تاریخ ایران باستان‏ » مینویسد :

« وندیداد کتابی است که چیزی از آن مفقود نشده است . »

حسن پیرنیا ؛ تاریخ ایران باستان ، ج 4 ص 2885 ، ناشر: دنیاى کتاب‏ ، تهران‏ ، چاپ اول‏

این نشان می دهد بزرگان دین زرتشتی ؛ هیربدان و موبدان ، همان کسانی که گاتها و ... را به عصر حاضر رساندند برای وندیداد ارزشی فوق العاده و قداستی فراوان قائل بودند که آن را کامل به عصر حاضر رساندند .

وندیداد به صورت کلی گفتگوهای میان اهورامزدا و زرتشت است که نوشته ی موبدان است . که از دو کانال به عصر کنونی رسید .

1. از طریق رهبران زرتشتی ( هیربدان ، موبدان و ... ) که نگارش این متنها در اختیار آنان بود .

2 . به صورت شفاهی ( و سینه به سینه )

و این دو کانال دقیقاً همان دو کانالی است که گاتها و ... امروز به دست ما رسیده است !

هرگونه زیر سؤال بردن وندیداد مستقیماً به گاتها و دیگر بخشهای اوستا آسیب می رساند . چون وندیداد دقیقاً از همان کانالی به عصر حاضر رسیده است که گاتها به عصر کنونی رسیده است .

تأیید ماهیت وندیدادتوسط گاتها :

گرچه قدمت گاتها بیشتر از وندیداد است . اما مهم این است که این دو کتاب هر دو از اصلی ترین و مهم ترین منابع برای شناخت دین زرتشتی هستند . ( گرچه گاتها تحریف شده و کامل به عصر حاضر نرسیده و از طرفی تا حد زیادی منسوب به اطرافیان زرتشت است نه خود زرتشت ) اما هم گاتها و هم وندیداد بیانگر عقائد زرتشت و نوع نگرش وی به جهان هستی است . و نکته ی جالب اینجاست که ماهیت وندیداد توسط گاتها تإیید شده است . ( گرچه قدمت گاتها بیشتر از وندیداد است اما در متن گاتها عبارتی وجود دارد که به خوبی نشان میدهد وندیداد یقیناً منسوب به زرتشت است . گرچه نگارش آن سالها پس از زرتشت صورت گرفت . اما این نگارش توسط همان کسانی صورت گرفت که نگهبان و میراث بان گاتها و ... بوده اند . )

اوستا ؛ گاتها ، هات 34 بند 12 :

« ای مزدا ؛

داد تو چیست ؟ خواستار چیستی ؟ کدامین ستایش و کدامین نیایش را سزاوار می شناسی ؟ »

ترجمه ی دکتر دوستخواه ( نسخه انجمن زرتشتیان آلمان ، انتشارات مروارید )

و در متن گزارش دکتر آبتین ساسنفر آمده است :

بارتولومه و کانگا و دیگر محققین و پژوهشگران در ترجمه ی عبارت « r?zare » که در متن گاتها آمده است از کلماتی همچون اصول ، ضوابط ، فرمان ، دستور ، دستورالعمل و ... استفاده کردند .

گاتها ( سروده های آسمانی زرتشت ) ، پژوهش دکتر آبتین ساسانفر ، صفحه 498 ، انتشارات بهجت ، تهران ، چاپ اول 1390 هـ ش

 درحالیکه ما در متن گاتها از ضوابط یا دستورالعملها و  ... ( مخصوصاً در زمینه ی عملی : یا همان کردار ) اثری خاص و قابل ملاحظه نمی بینیم . و تنها بخش اوستا که به بیان این دستورالعملها و ضوابط  ( آن هم از سوی اهورامزدا ) می پردازد همان بخش وندیداد است ( که متأسفانه خیانتکاران به تاریخ امروزه در پی حذف این کتاب هستند تا بر رسوایی های خود سرپوش بگذارند )

جالب اینجاست که موبدان زرتشتی در طول تاریخ در راه نگه داری و مراقبت از وندیداد بسیار تلاش کردند . و این تلاش اینها بیش از تلاششان برای نگهداری از گاتها بوده است ! آنچنانکه گاتها امروزه به صورتی ناقص به ما رسیده است اما وندیداد به صورت کامل .

نتیجه : وندیداد همواره در سده ها و هزاره های گذشته ( چه به صورت مکتوب و چه به صورت شفاهی ) جز اصلی ترین و مهم ترین و کلیدی ترین کتابها و منابع دین زرتشتی بود و همواره ارزشمند محسوب می شد ( و امروزه نیز در میان زرتشتیان هندوستان و حتی بسیاری از زرتشتیان ایران بسیار ارزشمند شمرده می شود ) اما چون این کتاب به خوبی چهره ی واقعی دین زرتشتی را به جهانیان نشان میدهد ، برخی از « سانسور گران » و « خیانت کاران به تاریخ » تلاش میکنند تا این کتاب را از دین زرتشتی حذف کنند تا چهره ای جدید و صد البته دروغین از دین زرتشتی ارائه دهند .