در اوستا ، وندیداد ، فرگرد 9 بند 14 آمده است که اهورامزدا به زرتشت میگوید :

ای سپیتمان زرتشت ؛

چوبی نُه گره بجوی و چمچمه ای برنجین یا سربین را بر سر آن چوب ببند و با آن بر تن ناپاک ، گمیز - ادرار گاو - بریز .

( ترجمه دکتر دوستخواه )

نگاه کنید به :

وندیداد ، ( پژوهش جیمز دارمستتر ) ص 184، ناشر دنیای کتاب ، تهران ، 1384 هـ ش  

اوستا ، پژوهش استاد پورداود ، گزارش دکتر دوستخواه ، انتشارات مروارید ، نسخه انجمن زرتشتیان آلمان، بخش وندیداد ، ج 2 صفحه 775

گرچه ما معتقدیم زرتشت از این گفتار مبرّاست اما باور اوستا خلاف اعتقاد ماست .

اوستا آموزه های اهورامزدا - که خطاب به زرتشت است - را درباره ی راه های پاک شدن از آلودگی مردار ، بیان میکند . که حقیقتاً بسیار عجیب ، شگفت انگیز ، خرافه گرایانه  و دور از خرد پویای انسانی است .

در اوستا ، وندیداد ، فرگرد 8 بند 97 – 107 آمده است که زرتشت از اهورامزدا پرسید : 

« ای دادار جهان استومند ، ای اهوره مزدای اَشَوَن ؛

آیا کسی که در جایی دور در بیابانی با مرداری برخورد یابد ، میتواند پاک شود ؟

اهوره مزدا پاسخ داد :

ای سپیتمان زرتشت ؛

آری ؛ او میتواند پاک شود .

چگونه چنین تواند شد ؟

هرگاه سگان یا پرندگان مردارخوار ؛ نَسو - دیو مردار - را پیش از آن زده باشند ، او باید تن خویش را سی بار با گمیز - ادرار گاو - بشوید و سی بار با دست خشک بمالد و هر بار از سر خویش آغاز کند . »

و در ادامه در بند 100 الی 103 ، اهورامزدا می افزاید که این شخص باید سه هزار گام بدود و فریاد بزند که:

« این منم در اینجا ، کسی که بی هیچ گونه آهنگ گناه در اندیشه و گفتار و کردار ، به مردار برخورده است و میخواهد پاک شود . »

و جالب تر اینجاست که این شخص گنهکار ( ! ) در این مسیر سه هزار گام ، نباید به آب و یا هیچ گیاهی دست بزند ، اگر چنین کند باید 800 تازیانه بر او زد .

نکته : اینها دستورات اهورامزدا به زرتشت است که در وندیداد ( یکی از بخش های اوستا ) آمده است !

جالب تر اینکه در پایان این قسمت آمده است هرکس حاضر به اجرای این دستورات عجیب و غریب و خردستیز و غیر انسانی نشود جایگاهش در دوزخ است :

« این است پادافره و تاوان گناه کسی که بدین فرمان تن دردهد ، اما کسی که از آن سر باز زند ، بی گمان جای او کنام دروج - دوزخ - باشد . »

یعنی اگر کسی حاضر نشود که خود را با ادرار گاو یا انسانی دیگر بشوید وارد دوزخ ( جهنم ) می شود !

یعنی اگر کسی حاضر نشود سه هزار گام بدود و جیغ بزند ، وارد جهنم می شود !

یعنی اگر کسی تا سر حد مرگ تشنه شد و آب نوشید ، باید 800 تازیانه به او بزنند و اگر چنین نشود این شخص به دوزخ ( کنام دیوان دروج ) وارد خواهد شد !

نگاه کنید به :

اوستا ، وندیداد ، گزارش دکتر دوستخواه ، انتشارات مروارید ، چاپ شانزدهم ، 1391 هـ ش ، نسخه انجمن زرتشتیان آلمان ، ج 2 ص 768 - 769 - 770

وندیداد ، پژوهش ژام دارمستتر ، ناشر دنیای کتاب ، تهران ، 1384 هـ ش ، صفحه 178 - 179 - 180