حکایت راستگوئی و درستکاری هخامنشیان و دیگر دول باستانی، همانند ماجرای معروف آش نذری ملانصرالدین است؛ به قدری این موضوع تکرار شده بود که حتی یونانیان و رومیان خردگرا ؛ قوه فخیم استدلالی شان را به کناری گذاشته اند و شایعات شرقی را به کتابهایشان وارد نمودند، برای مثال هرودوت میگوید "پارسیان تا بیست سالگی به راستگوئی تعلیم داده میشوند" ولی خودش در سرتاسر کتابش دارد دروغ و دغل های پارسیان را ناخواسته یک به یک گوشزد می کند !

شاید هم پس از 20 سالگی به آنها تعالیم دیگری داده میشد.

 شاخ های کوروش در کتاب مقدس

یکی از دغل و ناجوانمردی های کوروش در نبرد میان وی و کرزوس است که "پلیانوس" Polyaenus مورخ بزرگ مقدونیه‌ای آنرا آورده است؛ این فقره که گزارشی بسیار منحصر به فرد و جذاب است میگوید :

«کوروش با کرزوس به گفتگو پرداخت و قرار شد و عهد کردند تا هر دو هماورد دست از ستیزه بردارند و یک چند به جنگ نپردازند ، اما شب دیگر کوروش ناگهان بناگاه بر ساردیس که دیوارهایش بی دفاع و بی پناه مانده بود یورش برد و با نردبان از آنها بالا رفت و شهر را تسخیر کرد ! »

Cyrus led his forces away from Sardis, in accordance with a treaty which he had agreed with Croesus. But as soon as night came, he returned, applied ladders to the walls which were unprepared for a siege, and took Sardis by storm.

Polyaenus - Stratagems-  translation by R.Shepherd (1793) Book VII - 6:2

شاپور شهبازی در برگه های 185 و 186 از کتاب "جهانداری کوروش بزرگ" می نویسد :«این روایت را ظاهراً دشمنان لودیه ای کوروش ساخته بودند و هیچگونه ارزشی ندارد!»

منبع : ارغنون