اوستا آموزه های اهورامزدا - که خطاب به زرتشت است - را درباره ی راه های پاک شدن از آلودگی مردار ، بیان میکند . که حقیقتاً بسیار عجیب ، شگفت انگیز ، خرافه گرایانه  و دور از خرد پویای انسانی است .

در اوستا ، وندیداد ، فرگرد 8 بند 97 – 107 آمده است که زرتشت از اهورامزدا پرسید : 

« ای دادار جهان استومند ، ای اهوره مزدای اَشَوَن ؛

آیا کسی که در جایی دور در بیابانی با مرداری برخورد یابد ، میتواند پاک شود ؟

اهوره مزدا پاسخ داد :

ای سپیتمان زرتشت ؛

آری ؛ او میتواند پاک شود .

چگونه چنین تواند شد ؟

هرگاه سگان یا پرندگان مردارخوار ؛ نَسو - دیو مردار - را پیش از آن زده باشند ، او باید تن خویش را سی بار با گمیز - ادرار گاو - بشوید و سی بار با دست خشک بمالد و هر بار از سر خویش آغاز کند . »

و در ادامه در بند 100 الی 103 ، اهورامزدا می افزاید که این شخص باید سه هزار گام بدود و فریاد بزند که:

« این منم در اینجا ، کسی که بی هیچ گونه آهنگ گناه در اندیشه و گفتار و کردار ، به مردار برخورده است و میخواهد پاک شود . »

و جالب تر اینجاست که این شخص گنهکار ( ! ) در این مسیر سه هزار گام ، نباید به آب و یا هیچ گیاهی دست بزند ، اگر چنین کند باید 800 تازیانه بر او زد .

نکته : اینها دستورات اهورامزدا به زرتشت است که در وندیداد ( یکی از بخش های اوستا ) آمده است !

جالب تر اینکه در پایان این قسمت آمده است هرکس حاضر به اجرای این دستورات عجیب و غریب و خردستیز و غیر انسانی نشود جایگاهش در دوزخ است :

« این است پادافره و تاوان گناه کسی که بدین فرمان تن دردهد ، اما کسی که از آن سر باز زند ، بی گمان جای او کنام دروج - دوزخ - باشد . »

یعنی اگر کسی حاضر نشود که خود را با ادرار گاو یا انسانی دیگر بشوید وارد دوزخ ( جهنم ) می شود !

یعنی اگر کسی حاضر نشود سه هزار گام بدود و جیغ بزند ، وارد جهنم می شود !

یعنی اگر کسی تا سر حد مرگ تشنه شد و آب نوشید ، باید 800 تازیانه به او بزنند و اگر چنین نشود این شخص به دوزخ ( کنام دیوان دروج ) وارد خواهد شد !

نگاه کنید به :

اوستا ، وندیداد ، گزارش دکتر دوستخواه ، انتشارات مروارید ، چاپ شانزدهم ، 1391 هـ ش ، نسخه انجمن زرتشتیان آلمان ، ج 2 ص 768 - 769 - 770

وندیداد ، پژوهش ژام دارمستتر ، ناشر دنیای کتاب ، تهران ، 1384 هـ ش ، صفحه 178 - 179 - 180

چه بسا باستان گرایان افراطی ادعا می کنند که در دین زرتشتی مجازاتی تحت عنوان تازیانه وجود ندارد. در حالی که در اوستا برای بسیاری از گناهان کوچک تازیانه، آن هم به تعداد بسیار زیاد در نظر گرفته شده است. در این میان ده ها و صد ها مورد وجود دارد که برای نمونه به چند مورد اشاره می کنیم.  ادامه مطلب...

در اوستا ، وندیداد ، فرگرد 9 بند 37 آمده است که اهورامزدا به زرتشت گفت :

اگر کسی دیگری را از ناپاکی مردار ( دیو نسو ) پاک کند ، باید از او دستمزد بگیرد . اما از موبدان ( رهبران دینی زرتشتی ) نباید پولی بگیرند ! و باید به دعای خیر موبد بسنده کنند :

« پاک کننده باید موبد را در برابر آفرین و آمرزش خواهی وی ، شهریار را به ارزش اشتر نر پر بهایی ، شهربان را به ارزش نریانی ، دهخدا را به ارزش ورزاوی و خانه خدا را به ارزش ماده گاو سه ساله ای پاک کند . »

چگونه است که از دیگران باید پول گرفت اما از موبدان نباید چیزی گرفت ؟؟؟

نگاه کنید به :

اوستا ، وندیداد ، گزارش دکتر دوستخواه ، انتشارات مروارید ، چاپ شانزدهم ، 1391 هـ ش ، نسخه انجمن زرتشتیان آلمان ، ج 2 ص 777

وندیداد ، پژوهش ژام دارمستتر ، ناشر دنیای کتاب ، تهران ، 1384 هـ ش ، صفحه 189

در اوستا ، وندیداد ، فرگرد 16 بند 18 آمده است که اهورامزدا به زرتشت دستور داد که هرکس از "داد " یعنی قانون مزدیسنا - دین زرتشتی -  اطاعت نکرد ، سزاوار مرگ است .

ترجمه دکتر دوستخواه ؛ بر پایه ی پژوهش استاد پورداود :

« همه ی این گونه گناهکاران که دروج به پیکرشان راه یافته است ، خوارشمرندگان " داد " اند و همه خوارشمرندگان " داد " سرکشان در برابر آفریدگار اند و همه ی سرکشان در برابر آفریدگار ، نا اشاون اند - نا اشو یند - و پادافره ی هر نااشاونی مرگ است . »

ترجمه ی جیمز دارمستتر - اوستاشناس فرانسوی :

« همه ی مردان بدکار و شریر که دیو دروج در جسم آنان حلول کرده ؛ دادرس و داور را به هیچ شمارند . کسانی که دادرس و داور را به هیچ شمارند مردان بی قانون و بی آیین هستند . مردان بی قانون همهناپاک و ملعون هستند . مردان ناپاک و ملعون همه سزاوار مرگ می باشند. »

نگاه کنید به :

اوستا ، وندیداد ، گزارش دکتر دوستخواه ، انتشارات مروارید ، چاپ شانزدهم ، 1391 هـ ش ، نسخه انجمن زرتشتیان آلمان ، ج 2 ص 839

وندیداد ، پژوهش ژام دارمستتر ، ناشر دنیای کتاب ، تهران ، 1384 هـ ش ، صفحه 241

نکته : گرچه در بندهای پیشین این گفتار درباره ی گناه نزدیکی با همسر - بدون اجازه ی زرتشت !!! -  و دیگر گناهان سخن میگوید اما در این گفتار ، حکم اعدام را به همه ی کسانی که قوانین دین زرتشتی را رعایت نمیکنند ، تعمیم داده است .

در اوستا ، وندیداد ، فرگرد 16 بند 16 – 18 مجازات مردانی که با همسران خود در زمان عادت ماهانه نزدیکی میکنند را بیان میکند: زرتشت از اهورامزدا پرسید: 

چهارمین بار که او با زن دشتان ، دشتان مرزی کند ، اگر تن زن را از زیر جامه بفشارد، اگر ران زن ناپاک او را بفشارد ، پادافره ی گناهش چیست؟

اهورامزدا پاسخ داد : نود تازیانه با اسپهه اشترا ، نود تازیانه با سروشو چرن ، پادافره ی گناه است.

و در بند 17 آمده است این شخص که با زن خود در زمان عادت ماهانه نزدیکی می کند، گناهش مثل کسی است که بدن مرده ی پسر خویش را به آتش بکشاند. در بند 18 ، اهورامزدا به زرتشت میگوید:

همه ی این گونه گناهکاران که دروج به پیکرشان راه یافته است، خوارشمرندگان " داد " اند و همه خوارشمرندگان " داد " سرکشان در برابر آفریدگار اند و همه ی سرکشان در برابر آفریدگار ، نا اشاون اند و پادافره ی هر نااشاونی مرگ است.

نگاه کنید به :

اوستا ، گزارش دکتر دوستخواه ، انتشارات مروارید ، تهران ، چاپ شانزدهم ، نسخه انجمن زرتشتیان آلمان ، ج 2 ص 839

وندیداد ، پژوهش ژام دارمستتر ، ناشر دنیای کتاب ، تهران ، 1384 هـ ش ، صفحه 241