|
حقایق تاریخ باستان حقایقی کمتر شنیده شده درباره تاریخ ایران باستان
| ||
[ یکشنبه 92/9/10 ] [ 11:20 عصر ] [ سیاوش امیرشاهی ]
[ نظرات () ]
 خلاصه ای از مقاله :
متون تاریخی و سنتی زرتشتی بیان می دارند که زرتشت 2600 سال پیش می زیست. و بسیاری از تاریخنگاران معتقدند که زرتشت اصالتاً از بنی اسرائیل بوده و به دلایلی مبهم و اسرار آمیز با شاگردان خاص و نزدیکان ارمیای نبی درگیر شده ، مجبور می گردد که به سمت بلخ فرار کند. این مقاله بر اساس متن اوستا ، به علل این درگیری ها پرداخته شده است. عجیب است که در متن اوستا دلایلی روشن و قابل توجه وجود دارد که نشان میدهد زرتشت بنا بر متن اوستا بسیار نسبت به گوساله ای طلایی و تراشنده ی آن علاقه مند بود. و هم گوساله و هم روح حلول کرده در آن و هم تراشنده ی آن را بارها و بارها ستوده است. این امر همگان را به یاد شمرون بن یساکار ( سامری ) تراشنده ی گوساله طلایی می اندازد که مدعی شد روح خدا در آن حلول کرده است ! و مدتها بنی اسرائیل را در آیین گوساله پرستی نگاه داشت ...
گرچه این باورهای اوستا و حتی گاتها ( که این مسئله را تأیید کرده است ) همچون بیشتر باورهای دین زرتشتی تحریف و دروغ است . اما برای روشن شدن حقیقت توضیحاتی صرفاً علمی و مفصل ارائه خواهیم کرد. و یشاپیش از محضر انبیاء الهی عذرخواهی می کنیم چه اینکه مجبوریم برای افشای حقایق و روشن شدن چهره ی واقعی دین زرتشتی ( که هیچ ربطی به زرتشت ندارد ) حقایقی تلخ را بیان داریم .
[ دوشنبه 92/7/8 ] [ 12:16 عصر ] [ سیاوش امیرشاهی ]
[ نظرات () ]
خلاصه ی مقاله : در گاتهای اوستا ، گئوش اوروان به معنی روان گاو ، یکی از اصلی ترین و مقدس ترین موضوعات عقیدتی و فلسفی دین زرتشتی است. آن چنان که زرتشت ( با این فرض که زرتشت سراینده ی گاتها باشد ) همه ی نیکی ها و حتی اهورامزدا را واسطه قرار می دهد تا به گئوش اوروان برسد. یعنی روان مقدس گاو از اهورامزدا هم برتر است. مقاله ی کامل : ادامه مطلب... [ یکشنبه 92/6/17 ] [ 9:13 عصر ] [ سیاوش امیرشاهی ]
[ نظرات () ]
باور دین زرتشتی نسبت به انسانهای نابینا ، ناشنوا ، کوتاه قد و معلول به طرزی عجیب ، توهین آمیز و موهن است.
در اوستا ، یشتها ، فصل 5 ( آبان یشت ) بند 93 :
اردویسور آناهیتا ( یکی از ایزدان و فرستادگان اهورامزدا برای نجات جهان و گسترش نیکی ها ! ) به زرتشت میگوید :
نگاه کنید به :
اوستا ، پژوهش استاد پورداود ، گزارش دکتر دوستخواه ، انتشارات مروارید ، چاپ شانزدهم ، 1391 هـ ش ، نسخه انجمن زرتشتیان آلمان ، ج 1 ص 314
یعنی از دیدگاه اهورامزدا ( و دین زرتشتی ) نابینایان و ناشنوایان و کوتاه قدها و دیگر معلولین هم ردیف نابخردان و جزو داغ خوردگان اهریمن هستند.
به راستی خرافه گرایی تا کجا ؟
نابینایان ، ناشنوایان ، کوتاه قدها و حتی معلولین و ... آیا انسان نیستند ؟؟ چرا باید از سوی دین زرتشتی ، داغ خوردگانِ اهریمن نامیده شوند ؟؟؟ چرا باید هم ردیف نابخردان قرار گیرند؟ چرا نباید از نوشیدنی مقدس بنوشند ؟
همین گفتار به ترجمه انگلیسی ( برگردان از پژوهش جیمز دارمستتر )
I do not accept those libations that are drunk in my honour by the blind, by the deaf, by the wicked, by the destroyers, by the niggards, by the ... nor any of those stamped with those characters which have no strength for the holy Word. Let no one drink of these my libations who is hump-backed or bulged forward ; no fiend with decayed teethe"
Reference :
James Darmesteter , The Zend Avesta , By Various Oriental Scholars , Oxford , Clarendon press , 1883 , Vol 2 , Pp 75 - 76
[ دوشنبه 92/4/24 ] [ 12:6 عصر ] [ سیاوش امیرشاهی ]
[ نظرات () ]
اهورامزدا در یشتهای اوستا ، فصل 8 ( تیر یشت ) بند 25 می گوید : « من اهورامزدا ، خود تشتر رایومند فره مند را در نماز به نام می ستایم » اهورامزدا، ایزد تشتر را پرستش میکند و در نماز خود ( ؟! ) به ستایش او می پردازد. اما همین « تشتر » در بند 22 و 23 تیریشت پس از اینکه از نیروهای اهریمنی شکست می خورد ، می گوید :« تیره روزی بر تو ای دین مزداپرستی ، اکنون مردمان مرا در نماز نام نمی برند و نمی ستایند، چنان که دیگر ایزدان را در نماز نام می برند و می ستایند. » در جایگاه و ارزش والای ایزد تشتر در دین زرتشتی همین بس که فرّ و فروغ او بارها توسط زرتشت و اهورامزدا ستایش می شود . بنا بر اوستا، یشتها ، فصل 8 ( تیریشت ) بند 36، ستاره تشتر به سرزمینها خوشی و فراوانی می بخشد . و بنا بر بند 43 و دیگر بندهای این یشت ، ستاره تشتر تواناترین ایزد است و نیروی درمان بخشیدن دارد و در ادامه زرتشت همچنان به ستایش تشتر ادامه میدهد. و حتی در بند 50 از طرف اهورامزدا میگوید که ایزد تشتر در قدرت و توان و فرّ و برازندگی و ... با من اهورامزدا برابر است! و این ستایشها برای ایزد تشتر همچنان ادامه دارد. اما ایزد تشتر ( با همه ی توانایی و فرّ و فروغی که دارد ) از اهریمن شکست می خورد و دین مزدا پرستی و پیروانش را نفرین می کند. گرچه برخی از مترجمین عبارت نفرین را ذکر نکرده اند. اما اصل شکست خوردن ایزد تشتر که در فرّ و توان و برازندگی با اهورامزدا مساوی است، مورد قبول همه ی اوستاپژوهان است. چرا تشتر با همه ی قدرتی که دارد – و در قدرت و توان و فرّ و برازندگی با اهورامزدا مساوی است – از اهریمن شکست میخورد ؟ این نشانه ی ضعف و ناکارآمدی خداوند ( در نگاه دین زرتشتی ) نیست ؟ پی نوشت : اوستا ، گزارش دکتر دوستخواه ، انتشارات مروارید ، تهران ، چاپ شانزدهم ، نسخه انجمن زرتشتیان آلمان ، ج 1 ص 335 - 336 - 339 - 341 James Darmesteter , The Zend Avesta , By Various Oriental Scholars , Oxford , Clarendon press , 1883 , Vol 2 , Pp 98 - 100
[ دوشنبه 92/4/24 ] [ 12:1 عصر ] [ سیاوش امیرشاهی ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  به نام خداوندگار ، سرزمینمان ایران نقاط تاریک و روشن فراوانی دارد. آنچه ما در این وبلاگ در پی آن هستیم بیان حقایقی است که کمتر بدان پرداخته شده است. فراموش نکنیم که شناخت درست گذشته چراغ راه آینده است. نباید خود را فریب داد. حقیقت را باید گفت گرچه بر ضرر ما باشد. | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
